27 Ağustos 2016

Bir Yolcudur İnsan Şu Hayatta


Modern zamanlarda yaşayan bizler işlerimizin yoğunluğu ve çeşitliliği, karşılaştığımız sıkıntı ve sorunlardan olsa gerek pek hayatın derin anlamı üzerinde düşünmeyiz. Oysa hayat yolculuğuna çıkmış bir yolcunun varacağı yere göre sık sık bir durum tespiti yapması gerekir. Varış noktasına ne kadar kaldı ve durumum nedir diye?

Efendi ve Hizmetçisi

Vakti zamanında, bir hizmetçisine efendisi bir at ile bir miktar para verip İstanbul'a bir ticaret için gitmesini emreder. Hizmetçi atı ve parayı alıp yola koyulur. O hizmetçi o atı çok sever. Yol azığı olarak kendisine verilen paranın hepsini o at için harcar ve gerektiğinden fazla o atla vakit geçirir. Sonunda İstanbul'a varıp ticareti yapamaz ve Efendisi ona ceza verir.

Evet bu hikayeden yola çıkarak kendimize baktığımız zaman acaba nefis bineğine çok zaman ve para harcayıp hedefimizi unutuyor muyuz yoksa o binek ve paranın bize emaneten verildiğinin farkına varıp hayatı ona göre yaşıyor muyuz.

Zaman Değişir Ama Amaç Asla Değişmez

İnsanların yaşadığı zamanlar değişir. Kimimiz ilk çağlarda yaşamıştır kimimiz de orta çağda. Kimimiz de şimdilerde olduğu gibi modern zamanlarda. Yaşadığımız çağ ve çevre ne kadar değişirse değişsin değişmeyen bir şey vardır o da bu dünyada bir yolcu olduğumuz gerçeğidir. Yolcu niye yola koyulmuşsa binekle çok oyalanmadan yoluna devam etmesi gerekir ki Efendisi ona ceza vermesin.

Oysa zamanımızdaki insanlara baktığımız zaman hep nefis bineğinin ihtiyaçlarıyla ilgilendiklerini ama Efendilerinin emrini unutur gibi yaşadıklarını görüyoruz. Herşey nefis bineği etrafında dönüyor adeta. Ama o bineğin Asıl Sahibini ve emrini ise düşünen yok gibi geliyor bana.

Damlayla Meşgul olup Okyanusu Unutmayın

Oysa Ahiret Okyanusunun büyüklüğü yanında ancak bir damla kadardır Dünya. Okyanuslarda yüzmek için yaratılan insanın bir damlada boğulması ne kadar acıdır. Az bir gayretle az ötedeki okyanusa ulaşabilecekken elindeki bir damlayla yetinmesi ne kadar hüzün vericidir. Kabiliyetler bakımından tüm varlıkların üstünde yaratılan insanın bu konumunu değerlendiremeyip tüm varlıkların altına düşmesi ne kadar acıklıdır.

Evet, gelin bir damlaya takılıp kalmadan ne amaçla yolculuk ettiğimizin farkında olup ebedler yurdunda mutlu ve huzurlu yaşayalım.






0 yorum :

Yorum Gönder